Afganistan’da hayatımız tehlikede olduğu buraya için geldik. Başka çaremiz yoktu.  Orada çok derdimiz vardı. Kadın olmak ise özellikle çok zordu. Sığınmacı olarak başvurduk ve kabul edildik.

Kocam burada, Van’da çalışıyor. Ben de ev hanımıyım. Bir kulağım sağır.

Van İşitme Engelliler ve Aileleri Derneği’ne (VİED) üç ay önce geldik, derslere kaydolduk. A1 Türkçe dersleri bitti. Öğretmenlerimden çok memnunum.

Hepsi çok nazik ve saygılı insanlar. Bu derslere başlamadan önce Türkçem çok iyi değildi. Derslere girdim ve VİED sayesinde okuma yazma öğrendim. Kızım başlangıçta çok çekingendi. Ama sonra derslere girdi ve şimdi çok daha iyi. Yani çok mutluyum. Anksiyetem azaldı, depresyondan kurtuldum.