Ailemle İran’da yaşıyorduk. Liseyi başarıyla tamamlamıştım ama beni üniversiteye almadılar. Ailemle konuştum ve onları Türkiye’ye gelmeye ikna ettim.

Kayseri’ye yerleştik. Dil bilmiyorduk, iş bulamıyorduk, yol yordam bilmiyorduk. Yavaş yavaş Türkçe öğrenmeye başladık. Ben resim kurslarına katıldım. Afgan Mülteciler Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği’nde (ARSA) çalışmalarımı görünce bana eğitmenlik teklif ettiler. Bir anda kendimi Afganların arasında buldum. Bu işten para kazanabileceğime dair umut aşılıyorlardı. Hepimize ihtiyacımız olan konularda destek oldular, yanımızda oldular, konuştular ve bizi her zaman teşvik ettiler. İlk günkü ümitsizliklerim yavaş yavaş silinip gidiyordu. Yaşayabileceğimize dair umut beliriyordu. Ümitlendikçe aklıma yeni yeni işler, fikirler gelmeye başlıyordu.
Tam ruhum aydınlanmaya başlamıştı ki COVID-19 salgını patlak verdi. Evlere tıkıldık. Yine üniversiteye başlayamadım. Kardeşlerimin ve benim Türkçe öğrenimimiz de kesintiye uğradı, sosyalleşemedik.

Birkaç ay sonra şartlar iyileşti. Belki bir gün arzularımın ve ideallerimin peşinden gidebilirim umuduyla çalışmaya ve ufak ufak para biriktirmeye başladım. Babamın yükünü hafifletemiyordum ama kendi harçlığımı çıkartabiliyordum.
ARSA bana esnek çalışma saatleri sağlayarak okuluma devam etmemi sağladı. Dil yeterliliği için sertifikalı Türkçe kurslarına katıldım. Sertifikayı aldıktan sonra grafik tasarım bölümünde okumak istiyorum.

Bu proje sayesinde daha ümit dolu günler gelmiş oldu. Bugüne kadar benim yanımda olan herkese, destek oldukları, engel olmadıkları, beni ümitsizliğe sürüklemedikleri için teşekkür ederim.

Bana bu imkanları sağlayan herkes; sizi seviyorum. Umarım günlerden bir gün yaptığınız bu iyiliğin karşılığını verebilmiş olurum.


https://youtu.be/lB2AxtNgnWo?si=ZKvhXV00lvLf6X63
Daha Fazlası

Proje Hakkında

Projenin amacı mülteciler ile ev sahibi toplumun hassas durumdaki mensuplarının psikososyal ve sosyo-ekonomik dayanıklılığının güçlendirilmesidir.